Aslında… Tek bir proje değil, eğitimden üretime, kooperatifleşmeden ihracata kadar kadın çiftçilere özel bir dizi projeyi Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı başlattı.
Bu projenin sosyal güvenlik ayağını da Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı üstlendi.
Onlar da…
Tarım İl Müdürlükleri kanalıyla ulaşılan kadın çiftçileri sosyal güvenlik şemsiyesi altına alabilmek, bu yolla sisteme taze kan sağlamak için SGK İl Müdürlükleriyle sahaya çıktılar.
İki kurum…
Aynı projenin paydaşları olarak ayrı ayrı yapılan planlamalarla dağları bayırları aştılar, en uzaktaki köylere kadar gittiler ve konuşmadık, sosyal güvenliği anlatmadık kadın çiftçi bırakmadılar.
Bu sayede…
Bursa’daki çalışmalarda yaklaşık olarak da 100 bin kadın çiftçiye ulaşıldı.
Köylere yapılan ziyaretlerde kadın çiftçilerle bir araya gelen SGK uzmanları, sigortalı olmaları halinde neler elde edebileceklerini anlattılar.
Ne var ki…
Göçmen ağırlıklı ova köylerinde toplantılarda ve sohbetlerde yapılan çağrılar karşılık bulup sigortalı olan kadın çiftçi sayısı artarken, başta dağ köyleri olmak üzere uzak ve üretim çeşitliliği daha az olan köylerdeki kadın çiftçiler sosyal güvenlik şemsiyesi altına girip kayıtlı hale gelmekten korktular.
Köylerin çoğunda…
Tarımsal üretimin zaten tam göbeğinde olan kadın çiftçiler SGK uzmanlarını dinleyince hak verdiler, fakat sigortalı olma çağrılarını duyunca da “Ben bilmem, eşim bilir” diyerek uzaklaştılar.
Kimileri de, kendisinin sigortalı olması halinde “eşinin başına bir iş geleceği” kaygısını dile getirdi.
Ancak…
SGK umudunu kaybetmiş ve vazgeçmiş değil. Toplumun tümünü sosyal güvenlik şemsiyesi altına alabilmek için, tarım sektöründe açılan bu yolu sürdürmeye kararlı.
Çünkü…
Bugün kadın çiftçiler çekinse bile, önümüzdeki günlerin koşullarında sigortalı olmanın avantajını anlayacaklarına inanıyorlar. Anlattıkça da başarılı olacaklarını biliyorlar.
Onun için…
Bir çeşit eğitim olan bilgilendirme çalışmalarına köylerde devam edecekler.